Een wandeling waarvan de datum al een tijdje vastlag en we hadden geluk dat het één van de weinige dagen was waarop de zon nog eens scheen in December. We hebben dan ook volop van het zonnetje genoten en dat maakte de wandeling te verteren want het was geen hoogvlieger al zaten er wel mooie stukjes bij.
De wandeling komt uit de Dicht-bij-huis gids West-Vlaanderen van Lannoo (editie 2012). Het startpunt ligt bij het Amerikaans oorlogskerkhof Flanders Field in Waregem. Op het einde van de Eerste Wereldoorlog werd hier hevig gestreden tijdens de Slag aan de Schelde. De Amerikaanse troepen stuitten er op Duitse mitrailleursposten die verwoed weerwerk boden. De gesneuvelde Amerikaanse soldaten liggen begraven op dit kerkhof, het enige Amerikaanse oorlogskerkhof uit de Eerste Wereldoorlog in België.
Na een bezoekje aan het kerkhof startten we de wandeling. We volgen de wandeling in omgekeerde richting dan de routebeschrijving. We stappen door een licht golvend landschap dat dicht bezaaid is met de typische kapelletjes. Op weg naar Nokere passeren we de mooie omwalde hoeve Ter Meulen. Daarna is het niet ver meer naar Nokere en langs de ingang van het kasteel van Nokere (kasteel Casier) klimmen we over een modderige bosweg naar het centrum.
Aan de kerk zetten we ons tegen de muur in het zonnetje om onze lunch op te eten. De zon doet echt deugd. Nokere zelf heeft een klein maar gezellig dorpscentrum met de Sint-Ursmaruskerk, de vrijheidsboom te midden van het dorpsplein en de platanendreef, die naar het kasteel leidt.
Verharde wegen leidden ons uit het dorp en na de Malebeek volgt een mooie onverharde veldweg. We krijgen er ook een zicht op het kasteel van Nokere. Wat verder stappen we door een mooie beukendreef tot de Herberg d’Oude Stokerij. Ook die is gesloten net als de andere horeca die we passeerden in Nokere. We steken een drukke weg over en stappen richting de Spitaalbossen. Omdat de rest van de route langs de heel drukke N382 gaat, denken we van door het bos te stappen richting startpunt maar het bos is helaas is privé.
We besluiten dan maar om de wandeling een klein beetje te verlengen en de N382 over te steken en via de Kleine Leiestraat terug te keren. Een goede keuze want het is een rustig baantje. Uiteindelijk moeten we maar een klein stukje meer langs deze weg en via het industrieterrein staan we weer terug aan onze auto.
Klik op de foto voor de volledige reeks
Deze wandeling is een beetje tegenvaller. Veel verharde wegen, iets te veel drukke wegen en ook lawaai van de naburige E17. Het stuk rond Nokere valt beter mee met enkele mooie landschappen en een stuk onverharde weg. Maar het zonnetje maakte dat we er toch van genoten!